شعری زیبا در مورد ورزش

شعری از ملک الشعرای بهار:

تن زنده والا به ورزندگی است

که ورزندگی مایه ی زندگی است

به ورزش گرای و سرافراز باش

که فرجام سستی سرافکندگی است

ز ورزش میاسای و کوشنده باش

                                   که بنیاد گیتی به کوشندگی است

.......................................................................................................................

ورزش مفرّح جان است و روح و تن
چون ژاله است و گل، مَثَل ورزش و بدن
تا رخنه کرد رخوت و سستی، به سینه ات
بر سینۀ غم خود دست رد بزن

ورزش تو را به اوج نشاط است رهنمون
بی ورزش آدمی به نسیمی است سرنگون
ورزش جلا و صیقل روح است و جسم تو
اینگونه هم برون تو زیباست هم درون

.............................................................